Clindamycin-MIP 600
Jaki jest skład tabletek Clindamycin-MIP 600 i jak one działają?
Substancją aktywną jest klindamycyna, antybiotyk pochodzący z rodziny linkozamidów, syntetyczna wersja naturalnego antybiotyku - linkomycyny. Mechanizm działania klindamycyny, wspólny dla wszystkich linkozamidów, polega na blokowaniu tworzenia białek bakteryjnych. Klindamycyna oddziałuje z rybosomami bakteryjnymi i strukturami komórkowymi zaangażowanymi w tworzenie białek. Zapobiega to wzrostowi bakterii podczas ich namnażania. Klindamycyna jest uważana za antybiotyk bakteriostatyczny (w pewnych warunkach wykazuje również działanie bakteriobójcze) o szerokim zakresie możliwości.
Po podaniu doustnym klindamycyna jest szybko wchłaniana i po podaniu dociera do tkanek, w tym do kości. Ma słabą tendencję do przedostawania się do płynu mózgowo-rdzeniowego. Stosowana jako podstawowe leczenie chorób u osób uczulonych na penicylinę.
Kiedy najlepiej stosować tabletki powlekane Clindamycin-MIP 600?
Zabieg ma na celu leczenie zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na klindamycynę.
Zapalenie kości i stawów
Zakażenia ucha, nosa i gardła
• próchnica zębów i zapalenie szczęki i żuchwy.
Zakażenia dolnych dróg oddechowych
Zakażenia okolicy jamy brzusznej
Choroby miednicy i żeńskich narządów płciowych
Zakażenie skóry i tkanek miękkich.
Szkarlatyna.
W przypadkach, gdy infekcja jest ciężka, zaleca się stosowanie preparatu w formie dożylnej.
Kiedy nie stosować tabletek powlekanych Clindamycin-MIP 600?
Niestety, nawet jeśli istnieją oznaki jego skuteczności, nie zawsze można go stosować. Nie można stosować mieszanki, jeśli ma się alergię (wykazuje się nadwrażliwość) na którykolwiek składnik mieszanki lub na linkomycynę.
Kiedy należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie tabletek powlekanych Clindamycin-MIP 600?
Niektóre choroby i inne sytuacje mogą być niepożądaną reakcją na stosowanie preparatu lub sygnałem ostrzegawczym, aby zmienić dawkowanie. W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie specjalnych badań.
Szczególną uwagę należy zwrócić na osoby:
Z chorobą wątroby
Pacjenci z zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (pacjenci z miastenią, chorobą Parkinsona)
Po przebytych chorobach żołądka, takich jak stan zapalny jelita grubego).
W przypadkach, gdy preparat jest stosowany przez długi okres czasu (zwykle dłużej niż 3 tygodnie), należy okresowo oceniać morfologię krwi i funkcjonowanie nerek i wątroby.
Stosowanie preparatu może być związane z rozwojem ostrego uszkodzenia nerek, uszkodzenie to charakteryzuje się ostrą niewydolnością nerek. U pacjentów z upośledzoną funkcją nerek i tych, którzy przyjmują leki nefrotoksyczne w połączeniu z nimi, ważne jest regularne badanie czynności nerek.
Praktyka stosowania antybiotyków, zwłaszcza przez długi czas, może prowadzić do rozwoju bakterii i grzybów opornych na leczenie. Podczas leczenia należy obserwować objawy nowych infekcji (głównie na skórze i w jamie ustnej). Jeśli wystąpią nowe zakażenia bakteriami lub grzybami (np. Zakażenia drożdżakowe (znane również jako galactomyces) są powszechne podczas stosowania preparatu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Podanie klindamycyny może prowadzić do rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelit, stan ten jest potencjalnie niebezpieczny. Objawy mogą pojawić się w okresie leczenia lub po jego zakończeniu (tj. Jeśli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie próbuj leczyć jej samodzielnie, zamiast tego skonsultuj się z lekarzem. Biegunka może być pierwszym objawem rozwijającego się rzekomobłoniastego zapalenia jelit, stan ten czasami zagraża życiu. Objawy kliniczne, takie jak wodniste stolce z krwią i śluzem, tępy, zdezorganizowany lub kolkowy ból w okolicy brzucha, gorączka i okresowa potrzeba oddawania stolca, są wywoływane przez Clostridium difficile, którego częstość występowania może wzrosnąć w sytuacjach, w których normalna flora jelitowa jest zaburzona. Podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych leków, które zaparcia są zabronione w takich sytuacjach. W razie potrzeby lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmaceutyczne.
Procedurę należy stosować ostrożnie u osób uczulonych na penicylinę. Czasami występują reakcje anafilaktyczne, które są poważne i stanowią zagrożenie dla życia. W przypadku wystąpienia takich zdarzeń konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarska.
Preparat jest nieskuteczny w przenikaniu do płynu mózgowo-rdzeniowego i nie powinien być stosowany w leczeniu zapalenia opon mózgowych.
Antybiotyki są nieskuteczne w leczeniu infekcji wirusowych układu oddechowego.
Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie stwierdzono, aby preparat miał negatywny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Dawkowanie Clindamycin-MIP 600 - tabletki powlekane
Procedura jest podobna do przygotowywania tabletek powlekanych przeznaczonych do spożycia doustnego. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przesadzaj, ponieważ możesz stracić zdrowie i życie. W razie pytań dotyczących stosowania preparatu porozmawiaj z lekarzem.
Dorośli i młodzież w wieku od 14 do 18 lat: 600-1800 mg na dobę, w 3-4 dawkach podzielonych.
Dzieci w wieku od 5 do 14 lat: 8-25 mg/kg masy ciała na dobę w 3-4 dawkach podzielonych.
Procedura przygotowywania tabletek powlekanych za pomocą syropu nie powinna być stosowana u małych dzieci w wieku od 5 do 6 lat, dzieci te mają trudności z przyjmowaniem leku.
Pacjenci ze szczególnymi obawami:
W przypadku umiarkowanych lub poważnych problemów z funkcją wątroby okres półtrwania klindamycyny we krwi ulega wydłużeniu; jeśli lek jest stosowany co 8 godzin, zmiana dawkowania zazwyczaj nie jest konieczna. U pacjentów z ciężką chorobą wątroby należy monitorować stężenie klindamycyny we krwi. W razie potrzeby lekarz zaleci zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami.
W przypadku niewydolności nerek okres utrzymywania się klindamycyny we krwi ulega wydłużeniu. U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym stopniem niewydolności nerek nie jest konieczna zmiana dawkowania. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub bezmoczem należy kontrolować stężenie klindamycyny we krwi; w razie potrzeby lekarz zasugeruje zmniejszenie dawki lub zwiększenie częstotliwości dawek.
Klindamycyna nie jest wydalana przez organizm podczas hemodializy, w związku z czym nie ma potrzeby podawania dodatkowych dawek osobom poddawanym zabiegowi.
Metoda prowadzenia:
Tabletki należy przyjmować doustnie z płynem (np. szklanką wody). Są tolerowane niezależnie od posiłku. Lekarz określi długość leczenia.
Czy Clindamycin-MIP 600 można stosować podczas porodu i laktacji?
Nie należy przyjmować żadnych leków w czasie ciąży bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem!
Przed przyjęciem jakichkolwiek leków w czasie ciąży lub karmienia piersią należy koniecznie porozmawiać z lekarzem, aby wyjaśnić ryzyko i korzyści wynikające ze stosowania danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub przygotowujesz się do zajścia w ciążę, poinformuj lekarza, że przyjmowałaś ten lek.
Preparatu nie należy stosować w czasie ciąży, chyba że lekarz uzna to za absolutnie konieczne i uzna, że korzyści dla matki znacznie przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka. Tylko lekarz może określić stosunek korzyści do ryzyka w Twojej sytuacji.
Clindamycin przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Istnieje możliwość wystąpienia negatywnych skutków ubocznych klindamycyny u noworodka (biegunka, nadwrażliwość, zakażenie drożdżakowe itp.).
Czy możliwe jest jednoczesne stosowanie innych metod?
Omów z lekarzem wszystkie ostatnio przyjmowane leki, w tym te, które są dostępne bez recepty.
Nie stosuj tej metody jednocześnie z antybiotykami z rodziny makrolidów (np. erytromycyną). Erytromycyna i inne antybiotyki ze składnikiem makrolidowym stosowane w połączeniu z klindamycyną mogą osłabiać działanie tej ostatniej i zmniejszać skuteczność klindamycyny.
Inne mikroorganizmy oporne na klindamycynę mają również krzyżową odpowiedź oporności na linkomycynę.
Klindamycyna może zwiększać skuteczność leków blokujących połączenie nerwowo-mięśniowe, w tym środków zwiotczających mięśnie, takich jak tubokuraryna, sole pankuronium. Może to skutkować nieoczekiwanymi i śmiertelnymi powikłaniami podczas operacji.
Krwotok może wystąpić u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe (np. W połączeniu z klindamycyną stosuje się również kilka innych substancji chemicznych, w tym warfarynę, acenokumarol, fluindion i ich kombinacje. Czynniki krzepnięcia należy często oceniać.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić podczas przyjmowania tabletek powlekanych Clindamycin-MIP 600?
Podobnie jak inne leki, Clindamycin-MIP 300, -600 może powodować działania niepożądane, jednak nie występuje to często u wszystkich pacjentów przyjmujących ten lek. Należy pamiętać, że korzyści oczekiwane ze stosowania leku są zazwyczaj większe niż związane z tym ryzyko.
niezbyt często: nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, zapalenie przełyku, owrzodzenie, zapalenie przełyku, zapalenie jamy ustnej i zapalenie języka.
Rzadko: rzadko neutropenia, leukopenia i granulocytopenia (zmniejszenie liczby neutrofili lub zmniejszenie liczby białych krwinek odpowiednio). Białe krwinki/zmniejszenie liczby granulocytów), eozynofilia, trombocytopenia, zaburzenia neurologiczne, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysypka, świąd, pokrzywka.
Bardzo rzadko: zaburzenia smaku i węchu, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, żółtaczka cholestatyczna, przemijające zapalenie wątroby, zapalenie wielostawowe, zapalenie pochwy, gorączka polekowa, obrzęk naczynioruchowy (możliwe problemy z oddychaniem związane z jamą ustną, językiem, gardłem, krtanią), reakcje anafilaktyczne, wstrząs anafilaktyczny, ciężkie schorzenia skóry, takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, złuszczająca i pęcherzowa dermopatia, toksyczna nekroliza naskórka.
Częstość nieznana: ostre uszkodzenie nerek.
